Το 7ο Τσάκρα, το Σαχασράρα, δεν είναι απλώς ένα ενεργειακό κέντρο - είναι η ίδια πόρτα προς το Άγνωστο, προς την αθέατη πραγματικότητα που υπερβαίνει την ύλη, τον νου και την ατομική ταυτότητα. Βρίσκεται στην κορυφή του κρανίου, εκεί όπου η ανθρώπινη εμπειρία αγγίζει τα όρια της κατανόησης και αρχίζει να λιώνει μέσα στο άμορφο φως της καθαρής συνείδησης.
Εδώ δεν πρόκειται για το να αποκτήσεις κάτι, αλλά για το να εγκαταλείψεις ό,τι νόμιζες πως είσαι. το Εγώ - το πρόσωπο, η ιστορία, οι ρόλοι - διαλύεται στο φως της ενότητας. Η αίσθηση του ''εγώ υπάρχω'' μεταμορφώνεται στην εμπειρία του ''όλα είναι Ένα''. Δεν είναι απλώς μια πίστη, είναι μια εσωτερική βίωση, που δεν χωρά στα λόγια.
Το Σαχασράρα είναι το σημείο όπου ο νους παύει να κυριαρχεί και η ψυχή αναδύεται. Όπου η γραμμικότητα του χρόνου χάνει τη δύναμή της και ο άνθρωπος αγγίζει το άχρονο. Εδώ δεν υπάρχει αναζήτηση. Μόνο καθαρή παρουσία.
Το άνοιγμα αυτού του Τσάκρα δεν σημαίνει απομάκρυνση από τον κόσμο, αλλά βαθύτερη σύνδεση με την ουσία όλων. Δεν απορρίπτει το σώμα, ούτε την ύλη - τα διαπερνά με φως. Το Σαχασράρα μας καλεί να αναγνωρίσουμε ότι ο κόσμος δεν είναι εμπόδιο, αλλά καθρέφτης της θεϊκής μας φύσης.
Δεν υπάρχει τεχνική που να ''ανοίγει'' το Σαχασράρα. Η πρακτική, όπως ο διαλογισμός, η εσωτερική σιωπή ή η αυθεντική προσευχή, δεν είναι μέθοδοι αλλά πράξεις προσφοράς. Η επίγνωση γεννιέται όταν σταματούμε να επιδιώκουμε. Τότε, το Σαχασράρα ανθίζει φυσικά - όχι από βιασύνη, αλλά από ωριμότητα.
Το 7ο Τσάκρα είναι το τέλος της ατομικής ταύτισης και η αρχή της καθολικής επίγνωσης. Δεν είναι μια κορυφή που κατακτιέται, αλλά ένα άνοιγμα που αποκαλύπτεται. Και σε αυτό το άνοιγμα, ο άνθρωπος δεν γίνεται κάτι παραπάνω - γίνεται αυτό που ήταν πάντα: άχρονο φως, απέραντη συνείδηση, άναρχη αγάπη.
Σαχασράρα και Πλατωνισμός - Η Επιστροφή στο Ένα
Το Σαχασράρα, το 7ο Τσάκρα, μπορεί να ιδωθεί ως η πνευματική κορυφή της ανθρώπινης ύπαρξης, εκεί όπου το υποκείμενο παύει να βλέπει τον εαυτό του ως ξεχωριστό από τον κόσμο και επιστρέφει στην ενότητα του Όντος. Στον Πλατωνισμό, αυτό το κάλεσμα προς την ένωση με την ανώτερη πραγματικότητα αντανακλάται στην ιδέα της επιστροφής της ψυχής στο Ένα, στο υπερβατικό Αγαθό που είναι πέρα από κάθε νοητή μορφή.
Η ψυχή ως πνευματικός ταξιδευτής
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η ψυχή προέρχεται από τον κόσμο των Ιδεών - μια σφαίρα καθαρής ουσίας και αλήθειας. Όταν ενσαρκώνεται στον υλικό κόσμο, ξεχνά την προέλευσή της και ταυτίζεται με το εφήμερο, το αισθητό. Όμως μέσα της φέρει τη μνήμη του Αληθινού. Η αναζήτησή της είναι βαθιά μέσα της, μια νοσταλγία για το Ον, για την πλήρη ενατένιση του Αγαθού.
Το Σαχασράρα συμβολίζει αυτή την τελική φάση της επιστροφής, όπου η ψυχή αποσπάται από την πολλαπλότητα του κόσμου των φαινομένων και ανυψώνεται στη σιγή του ενός, αδιαίρετου Πραγματικού.
Η ανύψωση του νου
Η Πλατωνική έννοια του νου - του μέρους της ψυχής που μπορεί να συλλάβει το αιώνιο - αντιστοιχεί λειτουργικά στο Σαχασράρα. Όπως ο νους έχει την ικανότητα να ''στραφεί προς τα άνω'' και να συλλάβει την καθαρή ιδέα του Αγαθού, έτσι και το έβδομο τσάκρα ενεργοποιείται όταν η συνείδηση απελευθερώνεται από τις προσκολλήσεις και ατενίζει το άχρονο φως της ενότητας.
Στον ''Φαίδρο'' και την ''Πολιτεία'', ο Πλάτων περιγράφει την άνοδο της ψυχής σαν μια ιεραρχική κίνηση από το σκοτεινό βάθος της ύλης προς την καθαρότητα του φωτός, Εκεί, στο ανώτατο σημείο, δεν υπάρχει γνώση με την έννοια της πληροφορίας, αλλά εποπτεία - άμεση βίωση της αλήθειας.
Το Αγαθό και το Φως
Το Αγαθό στον Πλάτωνα, δεν είναι απλώς το ηθικό καλό. Είναι η πηγή κάθε ύπαρξης, το φως που καθιστά κάθε τι νοητό και υπαρκτό. Το Σαχασράρα, ως πύλη στο καθαρό φως της ύπαρξης, φέρει την ίδια λειτουργία. Όταν ενεργοποιείται, δεν βιώνεται κάτι ''νέο'', αλλά κάτι αιώνιο που πάντα υπήρχε - απλώς αφαιρούνται τα πέπλα που μας το έκρυβαν.
Όπως το Αγαθό δεν είναι ορατό, αλλά καθιστά τα πάντα ορατά, έτσι και το Σαχασράρα δεν είναι ένα ''πράγμα'' που βλέπεται, αλλά μια καθαρή επίγνωση που καθιστά δυνατή κάθε εμπειρία.
Η Ένωση ως Αποκάλυψη
Η λειτουργία του Σαχασράρα δεν είναι μια πρόσκαιρη πνευματική εμπειρία, αλλά μια επιστροφή στη φυσική κατάσταση της ψυχής - την κατάσταση πριν από τη λήθη. Όπως έλεγε ο Πλάτων, η αληθινή γνώση είναι ανάμνηση. Η πνευματική αφύπνιση δεν προσθέτει κάτι, αλλά αποκαλύπτει αυτό που υπήρχε ήδη: την ενότητα της ύπαρξης με το Ένα, το άχρονο, το απερίγραπτο.
Έτσι, το Σαχασράρα είναι η πύλη της Αναμνήσεως - ο τόπος όπου η ψυχή παύει να ερωτά και γίνεται η ίδια απάντηση. Όχι γιατί δεν βρήκε κάτι, αλλά γιατί θυμήθηκε ποια είναι.
Add comment
Comments